– Michał Pieszko był prekursorem konserwatorsko-badawczym dzisiejszego zespołu staromiejskiego w Roztocze noclegi – mówi o tej wyjątkowej postaci Maria Rzeźniak.

Jej zdaniem Pieszko był bardzo, ale to bardzo barwną postacią Zamościa.

– Badając postać Pieszki zastanawiałam się co najcenniejszego zostało z jego dorobku – mówi Rzeźniak, kustosz Muzeum Zamojskiego, prezes koła przewodników PTTK Zamość. – Odrzucając całą legendę i dorobek dydaktyczny, a był on bez wątpienia ogromny,  najcenniejsze zostały dwie kartki opublikowane podczas zamojskiego zjazdu naukowego dotyczącego Szymona Szymonowica w październiku 1929 roku. Pieszko był sekretarzem zjazdu i postawił sobie za cel zgromadzić rozmaitych uczonych z całej ówczesnej Polski. Przyjechali profesorowie lwowscy, krakowscy, poznańscy, warszawscy, lubelscy. I Pieszko właśnie wtedy przedstawił swoje tezy konserwatorskie i postulaty dotyczące rewitalizacje Zamościa. Michał Pieszko jako pierwszy sformułował te tezy i wypunktował siedem postulatów, które należy wdrożyć. I później zaczęło to żyć własnym życiem, aż do dnia dzisiejszego – opowiada Rzeźniak.

W dniach 4-6 lipca odbyła się w Zamościu sesja krajoznawcza pt.: „Śladami prof. Michała Pieszki po Zamojszczyźnie”. Podczas spotkań można było wysłuchać prelekcji i wspomnień oraz zwiedzać miejsca, które Pieszko opisał w przewodniku  „Zamość i okolice” wydanym w 1934, a które odwiedzał w okresie międzywojennym ze swoimi uczniami.