W czym rzecz, świetnie ilustruje scenka, której byłem świadkiem przed kilku laty na Hali Gąsienicowej. Jej bohaterami było dwóch młodych mężczyzn, którzy zapragnęli dokonać górskiego podboju. Było wprawdzie lato, zatem dzień długi, ale oni zbierali się na wycieczkę po godz. 13. Na niebie gromadziły się z pozoru niewinne, bo delikatne i białe, pierzaste obłoki. Z nieba lał się żar, co w połowie lipca mogło nikogo nie dziwić. Było jednak duszno, a to w Tatrach zazwyczaj nie zwiastuje niczego dobrego. Z rozmowy wynikało, że celem jest Dolina Pięciu Stawów Polskich, przez Zawrat. Na tym jednak nie koniec. Nasi bohaterowie zamierzali wrócić – jak to ujęli – „choćby przez Kozią Przełęcz”. Zdając sobie sprawę, że nie jest już wcześnie, postanowili nie brać plecaka – „by się zbytnio nie obciążać”. I choć jeden z nich sugerował nawet, żeby wziąć kurtki, uległ koledze, który stwierdził, że przecież planują iść szybko, więc będzie im gorąco. W zamian zaproponował zabranie butelki z wodą, bo przecież „pić się chce w taki upał”. Wkrótce, wyposażeni w półtoralitrową butlę mineralnej, wyruszyli. Jak widać, rozmowa była krótka. W odróżnieniu od listy popełnionych błędów. noclegi Białka Tatrzańska

Podczas wędrówek, zwłaszcza górskich, ręce powinny być wolne. To jedna z fundamentalnych zasad. Odpowiednie do opisanej wcześniej sytuacji (czyli krótkiej wycieczki) będą wszystkie modele małe, o pojemności ok. 25 l. Ważne, żeby miały pasek biodrowy, choćby najprostszy, w postaci taśmy z klamerką. Plecak umocowany do bioder nie poruszy się niespodziewanie, wytrącając Cię z równowagi. Sprawi także, że przeniesiesz ciężar bagażu na biodra, przynosząc ulgę ramionom i kręgosłupowi. Warto też stosować się do zasady, że każdy uczestnik wycieczki powinien mieć własny plecak. A w nim osobiste wyposażenie i trochę rzeczy do wspólnego użytku.Wśród tego osobistego wyposażenia na pewno powinna znaleźć się szczegółowa mapa obszaru, w którym będziesz wędrować. Do orientacji w terenie przyda się też kompas, ale raczej tylko wtedy, kiedy nie trzymasz się znakowanych szlaków (pamiętaj, że nie wszędzie jest to możliwe), i raczej w górach niższych, zalesionych, gdzie widoki bywają ograniczone i trudno orientować się na podstawie tego, co widzimy. W Tatrach sam kierunek to za mało. Prawdziwe niebezpieczeństwo kryje się bowiem w ukształtowaniu terenu. Żleby albo trawiasto-kamieniste stoki, którymi kuszą na przykład łagodnie zarysowane kopuły Czerwonych Wierchów, podcięte są niebezpiecznymi urwiskami, gdzie nie ma już trawy, a tylko zwodnicze i bardzo śliskie, zwłaszcza po opadach albo w wilgotnej mgle, wapienne skały.Na wędrówkę powinieneś zabrać też zapas podstawowych środków leczniczych i opatrunkowych. Przyda się na pewno smecta łagodząca niedyspozycje żołądka, plastry z opatrunkiem na ewentualne zadrapania oraz folia NRC. Tą ostatnią można owinąć ofiarę wypadku, chroniąc ją przed wychłodzeniem. Albo zawinąć się w nią samemu podczas nieplanowanego noclegu czy oczekiwania na pomoc. Warto też mieć ze sobą latarkę. Najlepiej czołówkę, bo założona na głowę pozwala dowolnie kierować światłem i nie zajmuje rąk. noclegi w Białce