Co spakować? Zacznijmy od napojów, bowiem one budzą najwięcej kontrowersji. Jedni uważają, że pić należy jak najrzadziej i nie pić w ogóle, gdy jesteśmy spoceni, bo organizm tylko wyrzuci dodatkową porcję potu. Inni z kolei twierdzą, że małymi łyczkami pić należy jak najczęściej, aby ustrzec się odwodnienia. Z pierwszą szkołą wiąże się sugestia, by pić rano i wieczorem oraz podczas dłuższych postojów. Druga zaleca spożywanie napojów izotonicznych, bowiem zawierają mikroelementy i witaminy, których organizm potrzebuje, a które czysta woda jedynie wypłukuje. Poronin noclegi
A co do jedzenia? Dawniej polecano czekoladę. Dziś wiadomo, że powoduje ona szybki wzrost poziomu cukru we krwi, ale równie szybki jego spadek. Znacznie lepsze są banany, a najlepsze – mieszanki kandyzowanych owoców, rodzynków oraz orzeszków. Większe posiłki najlepiej łączyć z dłuższymi odpoczynkami. Planując takie przerwy na szlaku, zabierz trochę prowiantu oraz maszynkę do gotowania i lekkie naczynia. Wygodna jest żywność liofilizowana – taka, jaką zabiera się na wyprawy wysokogórskie. Jej opakowania są lekkie, a potrawy – odwodnione w specjalnym procesie – zachowują zarówno smak, jak i wartości odżywcze. Czego niestety nie można powiedzieć o wciąż popularnych zupkach chińskich. noclegi Poronin
Na drogowskazach przy szlakach oraz w przewodnikach znajdziemy orientacyjne czasy marszu. Wskazują niezbędne minimum na przyjemne i bezpieczne pokonanie drogi. Pamiętaj jednak, że odpoczynki nie są w ten czas wliczone. Planując wycieczkę, musisz zatem doliczyć przynajmniej kwadrans na każdą godzinę marszu oraz uwzględnić solidny odpoczynek połączony z posiłkiem (w schronisku albo w plenerze), a więc przynajmniej jeszcze jedną godzinę. W praktyce o tempie poruszania się w górach decyduje ukształtowanie terenu i trudności, jakie napotkamy. Dlatego właśnie bardziej wymierne są informacje, jak dużo czasu potrzebujesz na pokonanie danego odcinka, niż ile kilometrów masz do przejścia. Warto też pamiętać, że odczuwanie zmęczenia jest mocno uwarunkowane psychicznie. Pozbawiona trudności, ale wijąca się monotonnie droga w Beskidach jest znacznie bardziej nużąca aniżeli poprowadzony po skałach, wśród urwisk i przepaści szlak w Tatrach. W pierwszym przypadku, gdy drogę już pokonamy, uczucie znużenia mija jak ręką odjął. I chociaż sił nie przybyło, chęć do dalszego marszu powraca. W drugim przypadku uwaga jest tak nasilona, że zmęczenie odczuwamy dopiero później. Jedynym sposobem na poznanie siebie i swojego organizmu jest stopniowanie trudności. I podejmowanie wycieczek naprawdę trudnych dopiero wtedy, gdy mamy pewność, że im podołamy. Wycieczki wielodniowe, z noclegami w schroniskach, a zwłaszcza z biwakami w terenie (w Tatrach takiej możliwości nie ma ze względu na przepisy dotyczące ochrony przyrody), wymagają dodatkowego wyposażenia i wiążą się z jeszcze większym wysiłkiem. noclegi w Poroninie